Pierwszy zachowany wpis w pamiętniku Rywki. Zaczęła go pisać za namową swojej przyjaciółki Sary Zelwer oraz mentorki i nauczycielki Fajgi Zelickiej.
Ostatni wpis w pamiętniku. Niedokończone zdanie pozostaje do dziś tajemnicą. Co sprawiło, że Rywka przerwała pisanie i nie dokończyła myśli?
Radziecka lekarka Zinajda Berezowska odnajduje 56 odręcznie zapisanych kart pamiętnika przy ruinach krematorium III w wyzwolonym w styczniu KL Auschwitz – Birkenau.
Przebywając w Warszawie Zinajda próbuje uzyskać tłumaczenie pamiętnika. Pytani przez nią ludzie nie są jednak w stanie odczytać i zrozumieć treści pamiętnika. Jako cenną i ważną pamiątkę Zinajda zabiera pamiętnik do swojego rodzinnego domu w Omsku.
Umiera syn Zinajdy. Pamiętnik po raz kolejny znajduje nowego właściciela. Jest nim wnuczka Zinajdy – Anastazja, która od 1993 mieszka w San Francisco. Pamiętnik trafia wraz z nią do Stanów Zjednoczonych.
Anastazja przynosi pamiętnik do Holocaust Center of Northern California w San Francisco. Pracownicy Centrum z działu archiwaliów zaczynają badania nad dokumentem, w które zaangażowana jest Ewa Wiatr z Centrum Badań Żydowskich Uniwersytetu Łódzkiego
Ukazuje się pierwsze wydanie pamiętnika, w języku angielskim, pt. „Rywka’s Diary The Writings of a Jewish Girl from the Lodz Ghetto” nakładem JFCS Holocaust Center w San Francisco i Lehrhaus Judaica.
Ukazuje się pierwsze polskie wydanie pamiętnika pt. „Dziennik z getta łódzkiego” w przekładzie Ewy Wiatr, wydane nakładem wydawnictwa Austeria.