Opowieść Rywki

Choroby i głód

Litzmannstadt Getto 13 XII 1943
…Poza tym nowe zarządzenie Bibowa[1] , że kto będzie pracował 55 godz. tygodniowo otrzyma talon (pół kg chleba, 2 dkg tłuszczu, 10 dkg. kiełbasy) toteż przepustek się nie wydaje i ludzie się spieszą z produkcją itp. Ten talon tyle nie da ile zabierze…

CZYTAJ DALEJ

Nadzieja i jej brak

… Ach, kiedy już będzie dobrze?!… Jest już tak ciemno, że łatwo, bardzo łatwo się potknąć i upaść, już nic nie widać, nawet światełka, które z daleka migocze, nie tylko, że nie dają światła, ale po prostu gasną… i jakże je zapalić?…Jestem przecież bezradna!… zupełnie bezradna!… I co jeszcze mam napisać?

CZYTAJ DALEJ

Pisanie jako ucieczka

Surcia czytała mój pamiętnik. Powiedziała, że powinnam więcej pisać, w ten sposób będę mogła sobie wykrystalizować styl i muszę się w toku pisania kontrolować. Prosiła mnie o obszerny list i abym jej napisała także co myślę o życiu ludzkim, co myślę i czuję, i mam się nie liczyć z mymi wiadomościami.

CZYTAJ DALEJ

Poezja Rywki

Boże mój! Czy jeszcze nie dość?
Jak długo się jeszcze męczyć będziemy?
Myśmy stęsknieni, coś nas dławi, niby kość.
Co będzie jutro, nie wiemy!…
Ach, Boże! Pomóż nam wreszcie!

CZYTAJ DALEJ

Ostatni wpis Rywki

Pisać!… Tylko pisać!… Wtedy zapominam o jedzeniu i o wszystkim innym, o wszystkich przykrościach (to przesada). Niech Bóg obdarzy Surcię zdrowiem i szczęściem przynajmniej za to, że mi podała taki cudny pomysł jak pisanie pamiętnika… Czasem gdy zasiadam do pisania zdaje mi się, że nic nie napiszę, a tu gdy zaczynam pisać mam przecież tyle, tyle, że doprawdy nie wiem co wpierw…

przeczytaj całość
zobacz wystawę

Praca

Był Zemel i przemawiał, a raczej powtórzył przemowę prezesa.[1] Więc: Co się dotyczy tych, którzy mają być wysiedleni i się chowają…. ludność jeszcze do tego dopomaga… A to jest wzbronione…. Podobno, to mają być roboty nie trudne…[2] Ale cóż wiadomo?…Poza tym w godzinach pracy tzn. między 7-mą, a 5-tą po południu…

CZYTAJ DALEJ

Przemyślenia o życiu i ludziach

Czasem myślę, że życie jest ciemną drogą. Na tej drodze wśród cierni [??ludzi?] znajdują się inne kwiaty, delikatniejsze. Takie kwiaty nie mają specjalnego życia, cierpią przez ciernie. Czasem ciernie są zazdrosne o piękność tamtych kwiatów i dokuczają im więcej. A tamte kwiaty, albo same stają się cierniami, albo cierpiąc milczą i chodzą przez cierniową drogę.

CZYTAJ DALEJ

Religijność Rywki

Przecież jestem wdzięczna Bogu za to, że jestem Żydówką! Za to, że mi dał możność zrozumienia tego.
Boże! Przecież tak mało znam i słyszę, a jednak to co słyszałam tak wiele znaczy, tak mnie wypełniło, że doprawdy… Ach, i dlatego właśnie na ile mi tylko okazja pozwala muszę wszystko skorzystać, muszę…

CZYTAJ DALEJ

Rodzeństwo

Wieczorem kładąc się do łóżka mimo woli sięgnęłam po sakiewkę ze zdjęciami… obejrzałam tylko kilka, ach… Boże… gdy oglądałam zdjęcie Tamarci przypomniałam sobie, że już skończyła sześć lat, już ma siódmy rok, ja w tym wieku już chodziłam do szkoły. Ach, jaka radość byłaby gdyby już wszystkie dzieci chodziły do szkoły!…

CZYTAJ DALEJ

Rywka nastolatka

Ale swoją drogą…. nie wiem czy jeszcze ktoś się tyle starał, czy ktoś tyle pisał, i w ogóle, nawet w domu a teraz? A Kornelia prócz w tej „scence” czyta nawet reportaż, mimo to, że ja go miałam się na dziś nauczyć, cóż? Ani razu nawet im go nie przeczytałam… O, nie skłamię jeżeli napiszę o tym że to jest „n i e s p r a w i e d l i w e”…

CZYTAJ DALEJ

Więzi przyjaźni i rodzinne

I właśnie teraz gdy mi się nasuwa ta myśl że jesteśmy wszystkiego pozbawieni, żeśmy niewolnikami, wtedy całą siłą woli staram się ja odgonić i nie psuć sobie tej chwilki radości życia. Jakie to jednak trudne! Ach, Boże, jak długo jeszcze. Myślę że jak już będziemy wyzwoleni to wtedy będzie dopiero dla nas taka prawdziwa wiosna. Ach, tak jest mi już tęskno do tej wielkiej i drogiej Wiosny…

przeczytaj całość
zobacz wystawę